Krabi; Ao Nang

Donderdag 22 maart

Op naar onze laatste plek, en tevens ook mijn allerlaatste accommodatie van mijn hele lange reis. Gek idee eigenlijk!

Hoe kan ik dan ook anders dan kiezen voor een hostel. Ik wilde graag eindigen waar ik mee begon. Tevens lekker geld besparend.

We zitten super dicht bij het strand en daar genieten we de hele middag van. Voornamelijk lekker in het water gekletst. Wat was het toch weer warm.

Het is weer wennen aan het hostel leven als we willen gaan douchen. We zitten in een kamer met 20 personen. Al zijn niet alle bedden bezet geloof ik. Ik heb dan ook geluk dat er een douche vrij is. (Het zijn er namelijk maar 2 in de kamer zelf)

Daarna gaan we lekker een hapje eten en lopen we over de drukke boulevard en merken we op dat het heel erg druk is hier.

Vervolgens gaan we op tijd naar bed omdat we morgen fit willen zijn.

Vrijdag 23 maart

Lekker vroeg op! We willen gaan hiken. We gaan de Tab Kak Hang Nak Nature Trail doen. Een mondvol maar na de tip van Lieke moet ik die gewoon doen.

Het is een tocht van 18 km met de tuktuk voordat we kunnen beginnen. Ik had al gelezen dat we ons moeten registreren voordat we mogen beginnen. Dat doen we en dan begint de tocht.

Wat een zware hike is dat zeg. Hij schijnt nog geen 4 km lang te zijn, maar we doen er 1 uur en 45 minuten over. De bospaden met trappen van de wortels van bomen is inspannender dan we dachten. We zijn nog geen 10 minuten bezig of we drijven in het zweet. Daar helpt de luchtvochtigheid natuurlijk ook aan mee.

Als we eenmaal boven aankomen is het uitzicht gewoonweg prachtig. Het is het zeker waard.

Als we weer beneden zijn en met de taxi terug zijn in ons hostel douche ik me eerst en gaan daarna lekker naar het strand. Welverdiend badderen we lekker in de zee totdat bij Nancy de paniek uitbreekt. Ze schreeuwt luidkeels; Monique!! Iets bijt me! Help!

Door de paniek in haar stem beweeg ik me richting het strand, bedenk me dan dat het misschien handig is om Nancy mee eruit te trekken. Ik zie de paniek in haar ogen en neem haar mee naar de kant. We kijken naar de bewuste plek op haar been en het is ietsje rood. Ze geeft aan dat het echt heel erg pijn doet. We doen er wat water uit mijn flesje overheen en zien tot grote schrik dat het steeds meer uitbreidt. Er komen zelfs de blaren op te staan. Shit! Wat nu! Ik dacht al dat het een jelly fish was, en dit bevestigd het alleen maar. Nancy vraagt jammerend of we 'ergens' heen kunnen gaan en ik sleep haar mee naar de pharmacy. (Het viel me toen pas op dat ze geen lifeguards hebben)

Bij de tweede pharmacy hebben we geluk en heeft ze iets wat kan helpen. Een crème en een allergie pil. Gelukkig breidt het zich niet verder uit. Geen dokter nodig dus! Erg fijn.

Nancy blijft pijn houden en ik vind het zo sneu voor haar. De rest van de middag en avond doen we eigenlijk niks meer. In de avond zien we dat het echt heel ver is teruggetrokken gelukkig. Maar pijn doet het wel nog. Auw! Arme Nancy!

Zaterdag 24 maart

Gelukkig heeft ze lekker geslapen, pijn heeft ze echter wel nog. En net vandaag staat er een eiland hop tour op het programma.

We gaan met Thalassa, een bedrijf wat wederom aangeraden werd door Thea. Het organiseert tours die maar uit 10 personen bestaat. Veel beter dan die 60! Plus ze zoeken de minder drukke plekjes op.

We beginnen pas om 12.00 uur omdat we ook in de nacht snorkelen. Weer eens wat anders.

We beginnen op Railay Beach, een mooi strand met wat jungle eromheen en prachtige limestone bergen. We eten vervolgens onze lunch op een klein strand op het eiland Poda, wederom prachtig omgeven door limestone en vele vissen in het water.

We varen om Tup Island en Chicken Island en bewonderen hun beauty. En daarna is het tijd om te gaan snorkelen. We snorkelen in Koh Sii waar we Nemo zien zwemmen en stoppen daarna op Phranang Beach waar een Phranang Cave schijnt te zitten. Maar die is minder indrukwekkend. De bedoeling is dat we van de zonsondergang gaan genieten hier, maar de wolken verpesten het. Onze tourguide speelt op zijn ukelele en zorgt voor een heerlijke sfeer. Prachtig!

Het langverwachte nacht snorkelen gaat eindelijk gebeuren en vind net een stukje vanaf de kust plaats.

Er zit lichtgevend plankton in het water, het licht op wanneer je met je handen in het water beweegt. Het is een coole ervaring, maar daarna vind ik het maar akelig dat ik niks kan zien verder dus wil ik er alweer snel uit.

Een lekker dagje en Nancy is heel dapper weer de zee in geweest. Zelfs ik vond het maar niks, dus ik kan me voorstellen hoe eng het voor haar moest zijn. Ze heeft het toch maar weer overwonnen en dat laat zien hoe stoer ze wel niet is! Trots op je siss! Xx

Zondag 25 maart

De laatste echte dag voordat we gaan vertrekken. Wat klinkt dan beter in je oren dan een lekker verwendagje?

We nemen een heerlijke massage, en eindelijk ervaar ik hoe een Thaise massage aanvoelt. Ik moet zeggen dat ik nooit geweten heb hoe lenig ik ben. Fijn om te zien dat ik na 7 maanden niet dansen nog steeds flexibel ben. Haha.

De rest van de dag is het vooral souvenir shoppen en relaxen. Backpack uitruimen en niet alles mee terug nemen. Want geloof me, wat gaat er toch veel stuk in zo'n reis.

Morgen zal ik een afsluitend deel plaatsen. Maar voor nu laat ik het hier even bij.

Liefs,

Monique