Aussie wanderer (lang verhaal, sorry mensen;)

Zaterdag 16 september
Om 6.45 uur gaat mijn alarm. Rustig opstaan zodat ik niemand wakker maak. Om 7.50 uur word ik opgepikt door een van met aanhanger. Mijn tour begint!
Een meisje uit mijn hostel gaat ook mee, maar zij gaat vanaf Broome verder als ik weer terug kom.
De bus zit al vol. Met ons 2 erbij zijn we met 12 mensen en Waka onze tourguide.  8 meiden, 1 jongen, 2 oudere dames en 1 oudere man.
Eerste stop Pinnacles. Wat gaaf om die gekke stenen uitstulpingen te zien.
Na een lunch in Geraldton reden we door naar onze Farmstay in Northampton.
De volgende ochtend om 5.15 uur de wekker want om 6.00 uur werden we in de van verwacht.
Op naar een pink lake.  Welke ik geprobeerd heb zo goed mogelijk te fotograferen. (Was helaas niet zo pink zoals online..)
Op door naar Kalbarri National Park.
Daar hebben we de Z bend gezien en mocht ik voor het eerst abseilen. Was zo spannend. Maar gaaf!
Vervolgens door naar Natures Window en wat leuke foto's geschoten. Na deze intensieve klimtochten zaten we om 12.25 uur weer in de auto. 2.5 uur rijden tot onze lunch. Pff was allemaal wat uitgelopen schijnbaar!
Na een snelle kangaroo burger in de bus, die overigens niet lekker was, reden we door naar de Stromatelites, die het ontstaan van de aarde veroorzaakte.
Daarna reden we door naar Denham en daar hebben we nog heel erg snel de zonsondergang kunnen zien aan het strand.

Maandag 18 september moesten we om 7.15 uur in de van zitten op naar Monkey Mia om de dolfijnen te voeren. Er werden 4 mensen gekozen en helaas niemand van ons.
Daarna door naar een paar look outs.. Shark Bay en  Eagle Bluff (om kleine haaien te zien zwemmen)
Toen naar Shell Beach voor een geweldig mooi en wit strand. Niemand daar en alleen maar een wit schelpenstrand.
Vanaf dit punt was het een uur of 5/6 rijden tot aan Coral Bay waar we onze overnachting zullen hebben.
Helaas werd het onderweg donker en hebben we een kangaroo geraakt. Omdat hij niet dood was moest hij gedood worden. Ik kon wel huilen.. zo verdrietig vond ik het. Het is wel beter. Anders gaan ze aan een langzame pijnlijke lijdensweg dood. Het doden is dan ook diervriendelijker dan niks doen... Toch voelt het verkeerd!

Dinsdag 19 september gingen we op een 7 uur durende boottocht waarbij we gingen snorkelen en zwemmen met een mantaray. Dat is een rog die een spanbreedte van 4 meter kan hebben geloof ik. Het was een hele jacht omdat ze hem eerst moeten vinden en dan gaan wij in het water en zwemmen we er achter aan. Het was echt hard erachter aan zwemmen. En ook al had ik een fancy masker ik kreeg toch een astma aanval. Erg fijn in het water. Gelukkig hadden we een geweldige crew en die hebben me enorm geholpen. En niet lang daarna voelde ik me weer prima.
Na de lunch gingen we naar een andere plek om het mooie koraal te bewonderen. Daar was een cleaning station waar alle grote vissen gereinigd worden door de kleine visjes. Zij eten de parasieten van hun huid en tanden af. En toen heb ik 3 reef sharks gezien! Dat was zo exciting!! En ik geef toe een piepklein beetje eng. Haha.. Maar dat was wel een mooie afsluiting.
In de avond reden we door naar Exmouth, met een tussenstop bij de Canyon. Beautiful view!
Na het eten gingen we nog een drankje doen in de lokale bar, hebben we een paar potjes gepoold en heb ik cider beer ontdekt! Lekker!

Woensdag 20 september
Op naar het strand, maar eerst een tussenstop om een oud schipwrak te kunnen zien. Niet dat ik het eruit haalde, maar het scheen een wrak te zijn. Naderhand gingen we naar Cape Range National Park om Turquoise Bay te bewonderen. Wauw wat een mooi strand. Het water is zo turquoise echt heel mooi! Weer even gesnorkeld en vele vissen en zeesterren mogen bewonderen in het koraal.
Na de lunch zijn we naar het plaatselijke strand van Exmouth gegaan, maar dat lijkt op een Nederlands strand. Niet echt mooi dus. Toen mocht ik met onze tourguide op een jetski en heb ik een paar walvissen gespot. Helaas op grote afstand, maar toen zagen ze er al groot uit!

Donderdag 21 september
Om 5.30 uur moesten we in de van zitten omdat we naar Karajini National Park vertrokken.. een ruime 600 km verderop. Het was een lange en vermoeiende rit. Eenmaal daar aangekomen gingen we een gorge in om lekker te zwemmen! Het was een heftige en gevaarlijke hike naar beneden. En dus ook weer naar boven. We slapen hier in een hele grote tent waar 4 stapelbedden in staan. Dus de tent is groot genoeg! ;)

Vrijdag 22 september
Weer op tijd op, want er stonden 3 hikes op de planning. Toen ik wakker werd voelde ik me al ziek en slap. Maar ik liet me niet kennen en ging mee. De eerste hike was al best heftig met op het einde een spiderwall. De bedoeling is dat je met je handen en voeten tussen twee rotsen doorloopt. (Zie foto)
Ik merkte dat het best gevaarlijk is, laat staan als je je niet goed voelt. Dus ik skipte de andere 2. In plaats daarvan heb ik heel de dag geslapen. Met een lunch en diner pauze tussendoor. Ik hoorde van de rest dat de hikes erg gevaarlijk waren. Het is niet voor niks een gegeven dat elke 2 weken iemand uit de gorge gehaald moet worden met een botbreuk of iets dergelijks. Gelukkig is van onze groep niemand gewond geraakt, op een verstuikte enkel na. High five everyone!

Zaterdag 23 september
Opstaan, want we krijgen pannenkoeken! Jammie.
Om 7.00 uur weer door naar de eerste hike. Rebecca (met haar verstuikte enkel) en ik slaan die over. Ook al voel ik me een stuk beter. Het is niet wat het moet zijn!
Wij gaan naar een mooie gorge waar de rest ook eindigd; Fortescue falls. Daar hebben we 2 uur kunnen genieten van wat tijd voor onszelf. En dat was echt heerlijk!! Lekker genieten van de rust en de mooie natuur om ons heen.
Daarna reden we door naar Pardoo waar we onze overnachting in swags zullen hebben. Maar niet voordat we een hamburger aten.
Iedereen die mij een beetje goed kent, weet van mijn afkeer van kamperen en omdat swags een stapje verder zijn, kon ik de nacht ervoor al niet slapen door de paniek. De tourguide gaf me de sleutels van de van en ik ben in mijn slaapzak op de achterbank gaan liggen. Ik heb eens een nacht doorgeslapen! Heerlijk!

Zondag 24 september
Als je nu nog aan het lezen bent heb je er al een heel verhaal opzitten. Bedankt voor je geduld :) we zijn bijna aan het einde!
Deze dag staan we rond 5.30 uur op en rijden pas om 6.45 uur weg. Zonder ontbijt! Die gaan we een uurtje rijden, bij 80 Miles Beach, nuttigen.
Daarna weer door richting Broome onze eindbestemming! Na ruim 3/4 uur rijden kwamen we aan bij een restaurant genaamd Mango place. Omdat ik een prijsvraag had gewonnen mocht ik gratis wijn proeven gemaakt van ..3x raden.. mango.
Daarna door naar ons hostel Beaches of Broome wat er erg netjes uitziet. Wasje draaien en alle rode stof van je lijf spoelen onder de douche. Omdat dit de laatste tour dag is zijn we nog met z'n allen gaan uiteten. Erg gezellig. Vervolgens op stap geweest, althans op zoek geweest naar de Beach party. We waren heerlijk aangeschoten en hebben een lekkere avond gehad vlakbij en op het strand. Maar die party hebben we helaas niet gevonden..

Maandag 25 september
Een dagje strand! Cable beach is mooi! En voor het eerst konden we ons eigen ritme kiezen en doen wat en wanneer we wilden. Helaas heb ik mijn achterkant van mijn benen niet genoeg ingesmeerd, want die zijn me toch verbrand! Oeps. Upside.. ze zijn geen melkflessen meer haha!
In de avond zonsondergang op het strand gekeken en wat heerlijk hilarische foto's gemaakt. Toen terug om snel wat te eten voordat we naar de oudste openlucht bioscoop gingen. Heerlijk gelachen bij Hitman's Bodyguard. Ik had hem thuis al met Martin gekeken. Maar de ervaring hier met 5 andere meiden in de openlucht was zeker de moeite waard.

Dinsdag 26 september
De laatste dag samen. Helaas! Op naar het centrum en daar een mooie lange zomer jurk gekocht. Na de lunch aan de wandel route uit de lonely planet begonnen. We kwamen hierbij langs een vervallen aboriginals wijk. Dat was wel even slikken. Aangezien ze vaak voor hun waarschuwen. Alles ging goed en we zijn uiteindelijk bij Town Beach geëindigd.
Na een paar baantjes in het zwembad nog een keer de zonsondergang bekijken was de dag al weer zo ver voorbij.

Woensdag 27 september
De dag van het afscheid. Ik neem met een gemengd gevoel afscheid van mijn travelbuddies. Blij dat ik niet door de Kimberleys hoef te kamperen, maar jammer dat ik ze moet gaan missen!
Maar ook de dag dat ik terugvlieg naar het vertrouwde Perth! Fijn om weer terug te komen na dat vele gereis en even op adem te komen in het fijne hostel met wat bekenden!