Great Ocean Road

Eindelijk ga ik zelf rijden! Samen met Lieke, Carol en Kent. Vanuit Adelaide vertrekken we op woensdag 18 oktober.
Deze dag spenderen we eigenlijk aan het rijden richting the Grampians National Park. Een lange dag volop rijden. We besloten dat de hoogtepunten de volgende 4 zaken waren.
1. Het groen langs de weg
2. Een rotonde in de weg
3. Een gebouw langs de weg
4. Die ben ik vergeten in al mijn enthousiasme.

Conclusie veel variatie maar wel met goed gezelschap in ons rijdende huis.
Oh ja we zagen ook the blue lake in Mount Gambier en we zijn van South Australia naar Victoria gegaan. Nieuwe grens, nieuwe timezone.. (0.5 uur later. Nu 9 uur verschil) maar dat was lang niet zo exciting als de 4 highlights ;)

In de avond een soepje en brood als dinner en snel naar bed. We sliepen deze nacht in Collairne.

Donderdag 19 oktober was erg actief gelukkig. We kwamen in the Grampians en hebben gehiked naar de Pinnacles, hebben de Grand Canyon gezien daarna lake view en sloten af bij the Balconies.
Op weg weer richting de kust. We sliepen in Willaura op een camping wat meer weg had van een sportclub. Het plaatsje was uitgestorven en leek op een verlaten cowboy plaats. Maar we hebben lekker spaghetti gekookt en geslapen.

Vrijdag 20 oktober door naar de Great Ocean Road. Langzaam begonnen de chargers en radio het te begeven. De koelkast deed ook niet veel meer. Dus op naar een garage.
Uiteindelijk vinden we iemand die ons kan helpen in Warrnambool. Maar we moeten 3 uur wachten voordat hij ons kan helpen. We besluiten het stadje te verkennen en hebben ongelofelijk veel plezier in de speeltuin. Het kind in ons bestaat nog steeds.
Als alles gemaakt is rijden we door naar Port Campbell voor onze overnachting. Maar niet voordat we The Grotto en the London Bridge zien. In Port Campbell hebben we een gezellig avondje met kaartspelletjes en vriezen we onze kont eraf. Leuk dit semi kamperen. Echt mijn ding, zoals jullie weten.

Zaterdag 21 oktober beginnen we eindelijk aan alle toeristische attracties hier. Loch Ard Gorge, Twelve Apostels etc. De bekendste is denk ik wel Twelve Apostels, maar ook het meest toeristisch en minst indrukwekkende. We genieten veel meer van een Tunder Cave. Minder bezocht en eigenlijk veel mooier.

Het regent veel en de wolken zijn ruimschoots aanwezig. Maar dat drukt onze pret niet. We genieten nog steeds volop.

Na de Gibbons steps rijden we door naar Apollo Bay. Een kampplaats waar we een prachtig uitzicht hebben op een meertje. Heerlijk. Gelukkig is het vandaag minder koud.

Zondag 22 oktober is onze laatste volledige dag. We begonnen de dag met het prachtige uitzicht en het zien van een koala. Wat wens je nog meer?
We reden naar Otway treetop adventure, waar we op een hoge brug door de bomen konden lopen. Het heeft echt iets weg van een rainforest. Deze natuur vind ik prachtig! Helaas regent het veel, maar dat is alleen maar toepasselijk! :)

Vervolgens naar Kenneth river, de plek waar je koalas, kaketoes en papegaaien kunt zien. De vogels vliegen ook gewoon naar je hoofd. Erg leuk! Je schrikt er in eerste instantie van. Maar eigenlijk is het kei leuk!

Na het geknuffel rijden we naar Great Otway National Park, daar bewonderen we Erskine Falls en lopen Kent en ik van het begaanbare pad af. We steken de rivier van de waterval over en lopen het bospad in. Heerlijk! We moesten echt onze weg zoeken en uitkijken waar we stapten. We werden beloond met nog een waterval en alle natuur om ons heen. De foto's spreken helaas niet voor zich. Maar in mijn geheugen staat het geschreven.

Als we daarna verder het park inrijden zoeken we naar een camping plaats voor onze laatste overnachting. De eerste is niet open. Dus nog verder weg rijden. Uiteindelijk vinden we er eentje. Gratis! Een enorme kangaroo begroet ons, er zijn maar 12 plekken en de wc's zijn grote gaten in de grond. Op en top kamperen. Tel daar bij op dat het gas op is en we vuur moeten maken om te kunnen eten. Vreselijk maar ik vermaak me prima. Pfff kamperen.. waarom trap ik er weer in. Oh ja..  omdat de rest van de trip zo geweldig mooi is.
Hmmm... weegt het echt op? ;)

Ik denk dat het voor nu even prima was. Tasmanië wordt weer een auto met hostels.

Maandag 23 oktober
Onze laatste dag met ons vieren op de weg.
We stoppen even in Torqauy om een strandwandeling te maken. Het was niet zo bijzonder als we gewend zijn (ben ik nu al verwend?).

Onze lunch eten we vandaag "buiten de deur". We stoppen in Geelong en we eten bij een bistro. Voor de verandering eet ik een Sunday roast zoals de Engelse mensen dat kennen. Heerlijk!

Verder was het doorrijden naar Melbourne om onze kampervan op tijd te kunnen droppen.

De eerste indruk van Melbourne is goed. Het heeft een goede sfeer en het is heel levendig. In de avond eten we met z'n vieren nog een burger en neem ik afscheid van Kent en Carol. Zij blijven in Melbourne en morgen vertrek ik naar Tasmanië samen met Lieke. Wij zijn nog niet op elkaar uitgekeken. Beiden dachten we dat ons vliegtuig om 8.00 uur zou vertrekken. Dat viel even tegen dat het 6.05 uur was. Hup snel naar bed voor een kort nachtje, hopende dat onze backpacks toch echt maar 15 kg wegen.. de spanning is om te snijden.. Hopelijk kunnen we toch nog slapen..

To be continued...